Η Πλατεία Ελευθερίας στην πραγματικότητα δεν μπορεί να θεωρηθεί πλατεία με βάση τον ορισμό. Αποτελεί έναν πλατύ δρόμο κατασκευασμένο να συνδέει την εντός και την εκτός των τειχών Λευκωσία. Σήμερα λειτουργεί ως πέρασμα πεζών και οχημάτων που περιστασιακά χρησιμοποιείται λόγω του πλάτους του ως πλατεία, ελλείψει μιας πραγματικής [1]. Εκεί διεξάγονται συνήθως πολιτικές συγκεντρώσεις, διαμαρτυρίες, συναυλίες και άλλες εκδηλώσεις παγκύπριας εμβέλειας. Η δημιουργία του περάσματος στο συγκεκριμένο σημείο, «βοήθησε στην σταδιακή ανάπτυξη του άξονα βορρά – νότου, που συνδέει την Πύλη Κερύνειας με την Πλατεία Ελευθερίας, ο οποίος διαμορφώθηκε σαν σημαντικό εμπορικό κέντρο» [2]. Ο άξονας αυτός περιλαμβάνει τις κεντρικές οδούς, Λήδρας και Ονασαγόρου, που αργότερα πεζοδρομήθηκαν με βάση το ΕΡΣΛ. «Τις τελευταίες δεκαετίες, η πλατεία Ελευθερίας, λειτούργησε σαν ένα από τα σημαντικότερα κομβικά σημεία του κύριου οδικού συστήματος της πόλης» [3].
Η παλιά πόλη της Λευκωσίας στερείται βασικής υποδομής. Το ιστορικό κέντρο αντιμετωπίζει πολλαπλά και πολυδιάστατα προβλήματα που το οδήγησαν να είναι σήμερα ένα από τα φτωχότερα σημεία της σύγχρονης πόλης. Οι κάτοικοί της την έχουν εγκαταλείψει και αποτελεί μια αρκετά υποβαθμισμένη περιοχή. Η πλατεία Ελευθερίας σαν σημαντικό κομμάτι της περιοχής, κρίθηκε αναγκαίο να διαμορφωθεί και να αναβαθμιστεί, ώστε η περιοχή να αποκτήσει την παλιά της αίγλη. Το 1972, η τότε δημοτική επιτροπή προκήρυξε Αρχιτεκτονικό Διαγωνισμό για την ανάπλασή της, αλλά η διαδικασία της πραγματοποίησης του έργου αναβλήθηκε από τα γεγονότα του 1974. Αργότερα, το 1985 το ΕΡΣΛ «μέσα στα πλαίσια ετοιμασίας της μελέτης για την αναζωογόνηση του ιστορικού κέντρου της Λευκωσίας, ετοίμασε ιδεόγραμμα για την αναβάθμιση του ρόλου του σημείου σύνδεσης της παλιάς πόλης με τη νέα» [4].
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου