ΤΟ ΕΝΙΑΙΟ ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ: O παράγοντας της συλλογικής μνήμης και η περίπτωση της ανάπλασης της Πλατείας Ελευθερίας

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Η σύγχρονη πόλη της Λευκωσίας βρίσκεται σε μια αντιφατική κατάσταση που ξεκινάει από τον διαχωρισμό της, λόγω της τουρκικής εισβολής του 1974. Τα προβλήματα έκτοτε ήταν πολλά, και αφορούσαν τον πολεοδομικό ιστό και αστικό σχεδιασμό της πόλης στο σύνολό της, την καταστροφή της πολιτιστικής κληρονομιάς, καθώς και την εγκατάλειψη του ιστορικού κέντρου εντός των Ενετικών Τειχών. Αυτό έδωσε το έναυσμα για τη δημιουργία του Ενιαίου Ρυθμιστικού Σχεδίου Λευκωσίας, που αφορά σε γενικό πλαίσιο την αναζωογόνηση της περιτειχισμένης πόλης, με μακροπρόθεσμο στόχο τη μελλοντική ενοποίηση των δύο πλευρών.

Η ζωή του λαού της Κύπρου, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, διαρκώς ‘βομβαρδίζεται’ από αλλαγές, που παραμένουν αποτυπωμένες στη συλλογική του μνήμη. Μέρος της καθημερινότητας, αποτελούν οι συνεχείς εξελίξεις και προσπάθειες για την επίλυση του Κυπριακού. Τα περιστατικά αυτά οδήγησαν στη συγγραφή του συγκεκριμένου θέματος για τη μελέτη του ΕΡΣΛ, μέσα από σχετική βιβλιογραφία, άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά, πηγές στο διαδίκτυο, συνεντεύξεις και επιτόπιες παρατηρήσεις.

Μελετώντας τη συλλογική μνήμη, σε σχέση με την ιστορία, την πόλη και την αρχιτεκτονική, θα επιτευχθεί μια επαρκής αντίληψη για την έννοια, το συσχετισμό της με το ίδιο το ΕΡΣΛ και το παράδειγμα της Πλατείας Ελευθερίας, καθώς και τη μεταξύ τους σχέση.

ABSTRACT

The contemporary city of Nicosia is at a contradictory situation that begins from its dichotomy, as a result of the Turkish invasion, in 1974. The invasion brought on numerous problems, that concerned the urban web and planning of the city as a whole, the destruction of the cultural heritage, as well as the abandonment of the historical centre, which is enclosed within the Venetian Wall. That, set in motion the creation of The Nicosia Masterplan, that concerns in general, the invigoration of the walled city, with lasting goal the future unification of the two sides.

The Cypriots’ life, from the antiquity up to today, is constantly bombard with changes, that remain impressed in their collective memory. Part of their daily routine, constitute the continuous developments and efforts for the resolution of the Cypriot problem. This incidents, led to writing this thesis, which studies the Nicosia Masterplan, through relative bibliography, articles in newspapers and magazines, internet sources, interviews and observations on the spot.

Studying the collective memory, in relation to the history, the city and its architecture, will achieve a sufficient perception of the meaning, its correlation with Nicosia Masterplan, the example of Eleutheria Square, as well as their in between relation.